gercekten sacmalardan secme olabiliyor kimi zaman hayat.
bu kadar zaman ve ugras sonunda biten tezimin ciktisini alip, bolume teslim etme yolunada giderken, dustum.
DUSTUM!!!
anin sicaginda, "elbetteki acir, dustun...sallanmayi birak da sunlari bolume tasi - hadi!" diyerek kendime (evet, kendi kendime konusan bi kisiyim.) hemen bolumun yolunu tuttum. tutmaya calistim. cidden cabaladim ama olmadi, oldugum yerde kalakaldim. babam yanimdaydi, onun yardimi ile ciktim bolume ama bi anda gozumden yaslar akmaya basladi. agladigimin farkinda bile diildim desem...?!
halime aciyan danismanim benim yerime dagitmak uzere aldi tezleri ve ben de babamin yardimi ile rontgene gittim. kirmisim. ayagimda 6 kucuk kirik. alci. 15 gun...
a ama bekleyin...asil eglenceli yere yeni geliyoruz. benim hadiseden 5 gun sonra jurim vardi bi de!
^_^
ambulansla jurisine giden nadide bi insanim. rezildi. gectim. efsane oldum. komikti. top on'uma 3 numaradan girdi.
No comments:
Post a Comment