Farklı olmanın sancısını hiç şu son 6 ayda hissettiği kadar kuvvetli hissetmemişti mavi kız. Karşısında oturan turuncu kadın Senin gibiler akla öncelikle gelmezler böyle işlerde, gelseler bile getirecekleri zararın faydadan çok olmasından korkulur, es geçilirler...senin gibiler, farklı olan ve bunu benimseyen bireyler, risktir. diyordu ve içinde kıpkırmızı alevler harlanıyordu mavi kızın. Nasıl bu kadar sığ, nasıl bu kadar korkak ve nasıl bu kadar münasebetsiz olabiliyordu, hani en azından o farklıydı diğerlerinden? Belki de öyleydi sahiden de, kimse ne yönde farklı olduğu ile ilgili bir şey söylememişti neticede. Farklı olanlar konusunda bu kadar olumsuz anlamda önyargılı olması farklı olmadığı anlamına gelmezdi ki...Mavi kız yanlış anlamıştı, zaten hep yanlış anlıyordu. Ya da...Belki de hiç anlamıyordu.