mavi kız birçok şeydi, ama her şeyden önce ve öte o kut’a, kutsal’a, hayata dair anlayabildiğinden fazlası olduğuna sessizce inanan ve bu inancı doğrultusunda yaşamayı seçenlerdendi. O, ellerinden birini Fatima’ya vermiş, karşılığında da ondan el almıştı.
Elinde değerli hediyesi, işlemeli kepçesi ile bir süredir hanesine musallat olmuş dertlere karşı savaş açmaya hazırlanırken, nouvelle vague’dan in a metter of speaking çalıyordu kısık sesle arkada. Önemli olan ne ne söylediğim, ne de ne yaptığım değil aslında, önemli olan niyetim ve duygum… diye tekrar ediyordu içinden. Bu ne bunu ilk yapışıydı, ne de son olacak değildi, ama mavi kız bu kez başka türlü heyecanlıydı - belki de bu kez biraz da korkuyordu.
.png)